Ως λογοθεραπεύτρια, αξιολογώ φυσικά την κατανόηση και την έκφραση του λόγου ενός παιδιού. Πρώτα από όλα, όμως, αξιολογώ τις επικοινωνιακές δεξιότητες του. Κάποιες από τις δεξιότητες αυτές είναι η βλεμματική επαφή, η κοινή εστίαση της προσοχής με τον συνομιλητή και η κοινωνική αλληλεπίδραση.
Ένα παιδί 2 ετών, παράλληλα με τις δυσκολίες στη γλωσσική έκφραση και στη γλωσσική κατανόηση, μπορεί να παρουσιάζει ελλείμματα στις επικοινωνιακές ικανότητες. Για παράδειγμα, μπορεί:
- να μην παρουσιάζει κανένα ενδιαφέρον για επικοινωνία,
- να μην αλληλεπιδρά με τους γονείς του,
- να μην μοιράζεται την προσοχή του με τους άλλους,
- να μην συμμετέχει σε κοινή δραστηριότητα με τους γονείς του,
- να κατευθύνει τον γονέα από το χέρι προς το σημείο ή το αντικείμενο που θέλει, χωρίς, όμως, να τον κοιτάει.
Στην περίπτωση αυτή, πρέπει να γίνει παιδοψυχιατρική εκτίμηση, ώστε να διευκρινιστούν τα αίτια αυτών των ελλειμμάτων.
Μετά την παιδοψυχιατρική εκτίμηση, είναι απαραίτητο το παιδί να ξεκινήσει ένα εξατομικευμένο πρόγραμμα λογοθεραπευτικής παρέμβασης, στο οποίο στόχους θα αποτελούν η ενίσχυση αυτών των δεξιοτήτων, καθώς και η ενίσχυση της γλωσσικής κατανόησης και της γλωσσικής έκφρασης. Στο πρόγραμμα αυτό, συνήθως συμμετέχει και ένας από τους δύο γονείς.
Η πρώιμη παρέμβαση που περιλαμβάνει την ενίσχυση των δεξιοτήτων αυτών είναι θεμελιώδης για την ανάπτυξη της επικοινωνίας, του λόγου και της ομιλίας ενός παιδιού.
Αιμιλία Καββαδά
Λογοθεραπεύτρια
M.Ed. Στην Ειδική Αγωγή & Εκπαίδευση
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου