Η αξιολόγηση των δυσκολιών μάθησης ενός παιδιού συχνά αφορά το αν το παιδί κατέχει ή όχι διάφορες γνώσεις ή δεξιότητες όπως είναι η ανάγνωση και η ορθογραφία. Στην πραγματικότητα, όμως, υπάρχουν κι άλλα στάδια ανάμεσα στην αρχική επαφή του μαθητή με μία συγκεκριμένη γνώση ή δεξιότητα μέχρι την αυτοματοποιημένη χρήση της αποκτημένης γνώσης ή δεξιότητας σε κάθε πλαίσιο και για κάθε σκοπό.
Η μαθησιακή πορεία, λοιπόν, διακρίνεται στα ακόλουθα στάδια:
α) στο στάδιο της απόκτησης, κατά το οποίο ο μαθητής έρχεται σε επαφή με τη γνώση ή τη δεξιότητα με στόχο την επίτευξη ακρίβειας στη χρήση της,
β) στο στάδιο της ευχέρειας, κατά το οποίο ο μαθητής διατηρεί την ακρίβεια και στοχεύει στην αύξηση της ταχύτητας χρήσης της γνώσης ή της δεξιότητας,
γ) στο στάδιο της διατήρησης, κατά το οποίο ο μαθητής εξακολουθεί να έχει ακρίβεια και ταχύτητα στη χρήση της διδαγμένης γνώσης ή δεξιότητας χωρίς να έχει μεσολαβήσει πρόσθετη διδασκαλία ή ενίσχυση,
δ) στο στάδιο της γενίκευσης, κατά το οποίο ο μαθητής εφαρμόζει τις αποκτημένες γνώσεις και δεξιότητες σε νέα πλαίσια και καταστάσεις, και
ε) στο στάδιο της προσαρμογής, κατά το οποίο ο μαθητής χρησιμοποιεί τις αποκτημένες γνώσεις και δεξιότητες με τις απαραίτητες προσαρμογές με στόχο την επίλυση προβλημάτων της καθημερινότητάς του. Το στάδιο αυτό αφορά την αυτοματοποίηση της γνώσης ή της δεξιότητας (Αγαλιώτης, 2011).
Κατά τη διαδικασία αξιολόγησης των δυσκολιών μάθησης, είναι απαραίτητο ο ειδικός να αξιολογήσει σε ποιο στάδιο βρίσκεται το παιδί προκειμένου να σχεδιάσει το καταλληλότερο για το συγκεκριμένο παιδί εξατομικευμένο πρόγραμμα παρέμβασης.
Αγαλιώτης Ι. (2011). Εκπαιδευτική αξιολόγηση μαθητών με δυσκολίες μάθησης και προσαρμογής. Το αξιολογικό σύστημα μαθησιακών αναγκών. Αθήνα: Γρηγόρης.
Αιμιλία Καββαδά
Λογοθεραπεύτρια