Με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Ευαισθητοποίησης για τον Τραυλισμό θα ήθελα να παραθέσω λίγες σκέψεις και συμβουλές.
Ο τραυλισμός είναι κάτι περισσότερο από τη γλώσσα που κολλάει.
Το πρόσωπο που τραυλίζει, είτε είναι παιδί, είτε έφηβος, είτε ενήλικας, είναι ένας άνθρωπος με την προσωπικότητά του, τις προσωπικές γνώσεις, σκέψεις, συναισθήματα και τα δικά του εξωτερικά χαρακτηριστικά.
Ο τραυλισμός δεν είναι αστείος, δεν είναι ανέκδοτο.
Το πρόσωπο που τραυλίζει, είτε είναι παιδί, είτε έφηβος, είτε ενήλικας, είναι ένας άνθρωπος με την προσωπικότητά του, τις προσωπικές γνώσεις, σκέψεις, συναισθήματα και τα δικά του εξωτερικά χαρακτηριστικά.
Ο τραυλισμός δεν είναι αστείος, δεν είναι ανέκδοτο.
Η λογοθεραπεία μπορεί να βοηθήσει το άτομο που τραυλίζει.
Είναι σημαντικό να θυμόμαστε:
Για κάθε πρόσωπο που τραυλίζει, είτε είναι παιδί είτε είναι ενήλικας, όπως για οποιοδήποτε πρόσωπο που δεν είναι ίδιο με εμάς, είναι πρωταρχικής σημασίας να εισπράττει ότι το αποδεχόμαστε όλοι όσοι είμαστε γύρω του.
Όταν μιλάμε με ένα άτομο που τραυλίζει, το ενδιαφέρον μας πρέπει να είναι επικεντρωμένο σε ό,τι λέει, στο μήνυμα της επικοινωνίας. Η ουσιαστική επικοινωνία και αλληλεπίδραση αφορά την ανταλλαγή μηνυμάτων, σκέψεων και συναισθημάτων. Ας μην μένουμε στην επιφάνεια.
Ας μην ξεχνάμε:
Όλοι οι άνθρωποι είναι διαφορετικοί. Κάποιοι έχουν γαλάζια μάτια και κάποιοι έχουν πράσινα. Κάποιοι είναι παχουλοί, κάποιοι αδύνατοι. Κάποιοι τρέχουν πιο γρήγορα, κάποιοι όχι. Άλλοι είναι καλοί στην αριθμητική, άλλοι όχι. Μερικοί τραυλίζουν, μερικοί όχι.
Είμαστε όλοι διαφορετικοί, αλλά είμαστε όλοι ίσοι!
Αιμιλία Καββαδά
Λογοθεραπεύτρια, M.Ed.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου